Nathalie Sulman
Geplaatst op 27 mei 2014 | Door Herman
Hallo, ik ben Nathalie Sulman.
Als verlegen onzekere puber maakte ik voor het eerst kennis met rolstoelbasketbal bij GSV-Emmen. In het dagelijks leven gebruik te moeten maken van een rolstoel wilde ik het liefst ontkennen. Om dan ook nog eens te gaan sporten in dat ding leek me maar niks, überhaupt wist ik niet dat dit tot de mogelijkheden behoorde. Tot de eerste training … Ik was verkocht, rolstoelbasketbal werd mijn sport, mijn uitlaatklep!
Samen met een aantal leden ”vloog” ik uit naar Red Giants in Staphorst/Meppel, waar ik een erg leuke tijd heb gehad. De trainingen waren om naar uit te kijken, even los van school, uit huis en mijn manier om met frustraties van mijn beperkingen om te gaan. Mijn adl-rolstoel zag ik als vijand, terwijl mijn sportrolstoel mijn vriend werd. Daar kan ik immers de sport mee uitoefenen die ik zo graag doe! Na een aantal seizoenen ben ik gaan spelen bij HSVB Basketbal in Haren. Helaas moest uiteindelijk vanwege toename van mijn beperkingen door een bijkomend auto ongeluk de handdoek in de ring gooien. Ik kon niet meer elke training komen trainen, laat staan me inzetten voor het team in de competitie.
In de jaren erna heb ik nooit iets gevonden wat voor mij als uitlaatklep werkt om om te gaan met mijn frustraties en boosheid in dit leven. Het basketballen bleef triggeren, zelfs al zag ik een valide wedstrijd op tv. Toch was er een drempel om weer te vertrouwen op mijn lichaam, grenzen op te zoeken en te verleggen. Toen in 2011 het WMO krantje op de deurmat viel met hierin een oproep van Annet Tuik om te gaan rolstoelbasketballen werd ik meteen enthousiast. Toch sloeg de twijfel en onzekerheid weer toe. Een paar maanden later kwam via tijdens een potje waterpolo bij therapie zwemmen een lach op mijn gezicht en zo kwam dan ook ten sprake dat ik vroeger zo graag rolstoelbasketbalde dit hoorde Annet natuurlijk. Toeval bestaat niet … het balletje is weer gaan rollen! We raakte aan de praat en ik werd uitgenodigd om eens naar de open trainingsavonden in sporthal Angelslo te komen. Het was als van ouds … het enthousiasme, de adrenaline, sportieve uitlaatklep en de gezelligheid van de mensen om me heen.
Inmiddels zijn we drie seizoenen verder. Annet heeft team rolstoelbasketbal Emmen onder de vleugels van EBV-Mustangs weten op te bouwen. Samen met voormalig trainer Dick van de Wetering en onze huidige trainer Jan Fictorie, maar nog veel belangrijker met ons Team … zijn we nu een basketbalfamilie. Vorig seizoen hebben we onszelf overdonderd door onze eerste wedstrijd te winnen. Hier waren we wellicht zo van onder de indruk dat we de rest van het seizoen alles verloren. Het seizoen ingaand met de veronderstelling we verliezen alle wedstrijden was die eerste wedstrijd dan toch een pluspunt. Het mooie om te zien was dat hoe verder we de competie vorderde we steeds meer op elkaar ingespeeld raakte en onze zwaktes leren herkennen. Dit hebben we dit seizoen weten om te buigen, waardoor we wedstrijden winnen. Seizoen 2014-2015 is ons doel om een plek in de top 3 van de c-divisie te veroveren!
Ik hoop dat wij als team mogen bijdragen aan het stukje meerwaarde in iemands leven. Een voorbeeld functie hebben om te laten zien wat er mogelijk is op sportief gebied met welke beperking dan ook. Hierbij hoeft niet meteen aan een dwarslaesie of amputatie gedacht te worden. Kom gewoon eens kijken tijdens een van onze trainingen op dinsdag avond van 19.30 – 21.00 uur in sporthal Emmerhout en ervaar zelf wat rolstoelbasketbal voor jouw kan betekenen!
Sportieve groet,
Nathalie Sulman